dediyinden dönmedi:
— Sizin gözünüzde bu endirim ayda iki frankdan çox elemez yeqin.

Yabısını qamçılayan sürücü olan sesiyle bağırdı:

— Üzüyola biri olduğumdan sene güzeşte getmeye hazıram, yeter ki seninle doyunca eylene bilim!
Qız avam-avam soruşdu:
— Bununla ne demek isteyirsiniz ki?

Oğlan ne teher uğunub getdise, axırda onu öskürek tutdu:

— Eylenmek ne teher olurmuş göresen? Oğlanla qızın eylenmeyi onların bir növ musiqisiz reqsi, oynaşmasıdır da!
Onun neye eyham etdiyini artıq anladığı üçün qızın üzü reng verib, reng aldı:
— Yox, cenab Polit, siz deyen o eylenceleri men özüme yaraşdırmaram.
Ancaq oğlanın dili-dilçeyi açılmışdı ve meze olsun deye, döne-döne bu söhbete qayıdırdı:
— Oğlanla qız arasındakı o eylence onsuz da gec-tez her kesin başına gelmelidir.

O vaxtdan beri her defe qız yolpulu ödeyende oğlan hemişeki zarafatından qalmazdı:

— He-e, bele çıxır ki, seninle eylenmek bu gün de mene qismet olmayacaq?
Bir defe ise qız ona zarafatla bele cavab verdi:
— Cenab Polit, bu gün olmaz, ancaq şenbe günü mütleq eylenerik.
Oğlan da hemişeki kimi sevincden çığırardı:
— Razılaşdıq, gözelim. Eylencemizi şenbe gününe erteleyek.

Her şey bir yana dursun, qız hesablamışdı ki, son iki il boyu Polite ne az, ne çox, düz qırx sekkiz frank gediş haqqı ödeyibdir, halbuki kend ehli üçün bu mebleğ ele de az sayılmaz. Qız onu da göze almışdı ki, iki ilden sonra bu mebleğ haradasa yüz franka yaxınlaşacaq.

Bir yaz günü sefer vaxtı sürücü adeti üzre ondan soruşdu:
— He-e, seninle eylenmek bu gün nece, mene qismet olacaq göresen?
Qız bu sefer ferqli cavab verdi:
— Özünüz bilen meslehetdir, cenab Polit.
Oğlan bu cavabdan zerrece çaşmadı ve arxasındakı oturacağın üstünden aşaraq, razılıqla mızıldandı:
— Bax, bu oldu başqa mesele! Bilirdim ki, bu iş gec-tez baş tutacaq.

Yaşlı, ağ yabı o ara ele ağır yerişe keçdi ki, yeriyib-yerimediyi ümumiyyetle belli olmurdu. Hetta karetanın içinden sürücü oğlanın ara-sıra: «Haydı, gözüne döndüyüm! He-e,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>