aydın görürem, bedeninizi, ellerinizi, ele celddirler, ele qerarlıdırlar, bu demek olar ki, görüşdür, – düzü sonra gözlerimi qaldırıb üzünüzü görmek istedikde, mektubum – bu ne pritçadır bele! – od tutub yanır ve men alovdan başqa heç ne görmürem.
Belece alude olub, Siz terefden ortalığa atılmış Sizin mövcudluq qanununuzu yoxlamaq olar.
***
Zira qanundan xebersizlik cesaret ve teşexxüsden başqa heç ne deyil.
***
Bele olduğu teqdirde mene yalnız sakitce elinizi öpmek qalır. Mene geldikde ise, elbette, sizin qanuna inanıram, ancaq onun bele açıq-saçıq qeddar olduğuna ve sizin heyatınızı ebedi qoruyacağına inanmıram; o keşf de olsa, yolda baş veren keşfdir, yol ise sonsuzdur.
***
Sizin mene münasibetde üç imkanınız olub. Meselen, özünüz haqda danışmaya bilerdiniz, bele olduğu teqdirde meni Sizi tanıma xoşbextliyinden ve – xoşbextlikden vacib ne ola biler ki – özünüzü bunlarla sınamaqdan mehrum ederdiniz. Demeli, menim qarşımda qapanmağınıza lüzum yoxdur. Sonralar çox şey haqda susub, çox şeyi şişirde de bilerdiniz – indi de ede bilersiniz – men bildirmesem de indiki şerait daxilinde bunu hiss ederdim ve bunlar mene ikiqat ezab vererdi. Demeli, bunu da etmemelisiniz. Birce üçüncü imkan qalır: fürset düşdükce özünüzü xilas etmeye çalışmaq. Heç neye baxmayaraq mektublarınızda bele bir imkana zeif bir ümid sezilir. İndi mektublarınızda tez-tez hüzur ve metanet haqda oxuyuram.
***
Hekimin diaqnozunu qenaetbexş hesab etmirem – deqiq desek, diaqnoz ne etdir, ne balıq ve onu başa düşmek Sizin özünüzü nece aparmağınızdan asılıdır. Şübhesiz, bütün hekimler qanmazdırlar; bununla bele, onlar başqalarından, belke de, daha az qanmaz deyiller, ancaq onların ambisiyaları gülmelidir; nece olursa olsun, onlara işimiz düşen kimi, daha da qanmazlıq etdiklerini nezere almaq lazımdır; ancaq hekimin Sizden teleb etdiyini helelik ne axmaqlıq, ne imkansız şey adlandırmaq olar. Sizin gerçekden xestelenmeyiniz – yalnız buna göre imkansızdır ve belelikle, o, imkansız kimi qalmalıdır.

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 23 >>