çekdiyim hava sizi de güclendirir. Xeyr, bu az olardı, menden çox sizi gÜclendirsin isteyirem.
***
Milena, kömek edin mene. Söyleye bildiklerimden daha çoxunu anlayın.
***
Amma indi? – Keçdi artıq, indi yalnız öz xesteliyimi, öz sağlamlığımı düşünürem. Yene de ikisi de sen demekdir.
***
Her halda yene de bir yuxu gördüyüme sevinirem. Yuxular sona çatmasa, insan oyanmır. Möhkem-möhkem yapışır bize, istesek bele oyana bilmirik. Mehz bir az yata bimeyimi bu yuxuya borcluyam.
***
Geleceyi düşünmürem, çünki haqqında heç ne bilmirem. Bildiyim sadece budur: Senden ayrı olduğum müddetde qorxunun esiriyem, ona boyun eyirem, menden istediyinden daha çoxunu ona verirem, özü de heç tereddüd etmeden.
***
Heyat bacarıqsız şekilde hazırlanmış ziyafet yemeyine benzeyir. İnsan sebirsizlikle deserti gözleyir, amma esl lezzetli yemek – o yağlı qovurma sessiz-semirsiz yeyilmişdir artıq.
***
Ne edesen, yemesen, boşalmır boşqab.
***
İstediyin qeder mene – “heyatı sevirsen”- de. Bu gün sevmirem. Dünen gecenin davamında bu günü görende nece seve bilerem?
***
Bax, Milena, “En cox seni sevirem” deyirem, amma belke de heqiqi sevgi bu deyildir … “Sen bir bıçaqsan, men de dayanmadan o bıçaqla içimi deşirem” – desem, yeqin onda heqiqi sevgini ifade etmiş olaram…
***
Adi bir hadise idi, acısı deyil, tesiri adi idi.
***
Dünen gece seni yuxumda gördüm, tam xatırlamıram, amma bir-birimizde eriyirdik. Sen mene, men sene çevrilirdim.
***
Bütün insanlar qeribe bir canlılıq içindedir, heç ölmeyecekmiş kimi, amma heqiqi ölümsüzlük kimi deyil bu canlılıq, yaşadıqları saatın derinliklerine enen bir canlılıqdır sadece.
***
Gücüyle meni canlandırmaq üçün evvel sanki öldürür, amma sonra da gücü çatmır diriltmeye.
***
“Evvel” ile “heç bir zaman” arasında ferq yoxdur.
***
Biz seninle ikimiz yanaşı dayanıb, yerde uzanmış varlığımı sessiz seyr edirik. Amma özüme baxsan, men cansızam artıq.
***
Keder- gece-gündüz, yatarken, ya oyaq olanda, ferqi yoxdur, vücuduna sancılmış bir ox

<< 1 [2] 3 4 ... 23 >>