lap uşaqlıqdan tanıyırdım. Açığı, o qeder ağır heyatları var idi ki, adam “Allah rehmet elesin” demek üçün getmeye de utanırdı. Hemin o adamın gözümüzün önünde böyüyen bacısı oğlu da vardı. Amma çoxdandı kendde yaşamır deyirler. Sebebini bir defe soruşmuşdum cemi. Mene üz cizgisi işaresi ile susmağı tövsiye elemişdi qohumum. Men de susmuşdum...

...Axşam idi. Mehlede ses-küy düşdü. Dediler Elşad gelib( ad şertidir-J.M). Bu hemin o oğlan idi. Qonşum mene onun haqqında soruşmamağı tövsiye elemişdi.

Küçeye çıxdı hamı. Gördüklerinmi yeqin heç vaxt unudan deyilem...

Oğlan qeribe geyinmişdi. Eteyi uzun ve gen şalvar, qolu enli ketan köynek, üzü saqqallı ve başında araxçın. He, o idi, bizim balaca Elşad. Artıq böyümüşdü. Çox yaxşı uşaq idi. Hamı ondan yaxşı işler gözleyirdi. O da ümidleri yaman “doğrultdu”. Gedib vehabilere qoşulub, dediler. Ve sonra eşitdiyimden artıq qeherlendim. Atası buna göre onu evden qovub ki, o biri övladlarına ziyan gelmesin. Deyilene göre, indi Bakıda yaşayır. Konkret harada, bilinmir. (Amma o gün evlerine gece gelmesi nedense, kimdense gizlendiyinden xeber verirdi. Tekce atasından qorxmurdu o- J.M). Anası ise lamekan oğluna göre bütün gün ağlamır... Yeqin “ağlayır” deyeceyimi gözleyirdiniz. Yox, o qadın ağlamır, elece susur...

Bir sözle, facie yaşanır o evde. Ve az evvel dediyim ölen Elşadın dayısı idi. Dayısının ölümünü eşidib gelmişdi. Hem de qaranlıqda ki, kimse onu görmesin. Dayıqızından xahiş eleyirdi ki, anasını çağırsın: “Mamadan ötrü öllem, qapıya girsem, papa hirslener, çağır görüm, noolar, hee”deyirdi. Ve qız tereddüd eleyirdi, bibisinin erinden, Elşadın atasından qorxurdu. Adamları görüb bir az üreklendi amma. Ağlaya-ağlaya qonşuluqda yaşayan bibisini çağırmağa getdi...

Bir azdan döndüler. O sehneni görmek lazımdı, sadece görmek. Ana ayaq üste dayanıb, gözleri gördüyüne inanmır. Uşaq ananı duz kimi yaladı desem, inanarsınızmı?! Eyilib ayağından da öpdü. Birce kelme söz dedi qadın: “Başına dönüm, dön gel da

<< 1 [2] 3 4 5 >>