vardır.
Ekspertler yaşadığımız pis hadiseler üçün bir yas dövrü yaşanması lazım olduğunu ve bunun da normal olduğunu ifade edirler. Bu yas dövrü 3 gün ile 3 ay arasında deyişmekde. Yaşanılan her menfilik eslinde bir zede ve bedenimizin bu zedeye verdiyi reaksiyalar ferqli. Üstelik bu reaksiyalar da adamdan adama göre deyişmekde. Bir insanın asanlıqla başa çıxa bileceyi bir problem/sualın bir başqası üçün içinden çıxılmaz bir hal ala bilir.Başımıza gele bilecek en menfi hadise olaraq gördüyümüz, bir yaxınımızı itirmenin yaşatdığı stres üçün bele tanınan müddet üç ay.
Maraqlı olan çox ehemiyyetli bir nöqteni xatırlatmaqda fayda var. Yaşadığımız her zedede beynimizdeki bezi hüceyreler ölür. Qısaca bir zede beynimizde en az 4000 neyronun yeni sinir hüceyresinin yox olmasına sebeb olur ve bu ölen hüceyrelerin yerine yeniler/yenileyeri gelmir.
O zaman bir şeye kederlenerken ya da bezi mövzuları özümüze derd ederken bir defe daha düşünmemiz lazımdır. Düşünmeliyik ve özümüze ‘Bu hadise menim en az 4000 hüceyremi yox etmeme deyermi' sualını soruşmalıyıq.Köhnelerin ‘gencliyinizin qiymetini bilin' demelerinin altında yatan niye/sebeb de bu eslinde. Çünki bu sinir hüceyreleri yaşlılığımızda bize lazım olacaq. Parkinson, Alzheimer kimi beyin merkezli narahatlıqlar yaşamaq istemirsek hüceyrelerimize sahib çıxmaq mecburiyyetindeyik. Heyatımızın deyerini bilmek mecburiyyetindeyik.
Möcüze olan bu heyatda sağlamlıqla var ola bilmekdir. Her seher gözümüzü yeni bir güne aça bilmek möcüzedir, gede bilmek, nefes ala bilmek, yorulmaq, hiss etmek, duyğulanmaq ve duyğularımız olduğunu bilmek möcüzedir. Heyatın özü möcüzedir.
Bu möcüzenin ferqine vararaq yaşamaq lazımdır. Yaşanılan her menfiliyin ve gözelliyin dadını al/götürmek lazımdır. Menfiliyin dadı olarmı? Beli olar, hetta xüsusile menfiliklerin dadı olar. Pis olanların dadını al/götürmezsek gözel olanların nece ferqine vara bilerik?
Yaşamaq ehemiyyetli bir fealiyyetdir. Haqqını vererek yaşamaq gerek.
Kainatın hediyyesi

<< 1 [2] 3 >>