Hikmet ehli zatlar buyurur:
Bütün dermanlar göz qabağındadır, amma içen yoxdur, yeni ehli-sünne alimlerinin qiymetli kitabları teessüf ki, reflerde qalır, oxunmur. Halbuki derman, refde qalmaqla faydalı olmaz. Ne dinimizi öyrenirik, ne de etdiyimizin doğru ve ya sehv olduğunu bilirik. Her gün az da olsa, oxumağa çalışmalıyıq. Axiretde bunun hesabını çetin vereceyik. İslamiyyet bize qeder ter, can ve mal bahasına geldi, yeni asan gelmedi. Tarixe baxsaq, müselmanların neler çekdiyini yaxşı görerik. Eshabi-kiramın heç biri yatağında ölmedi. Allahu tealanın dinini Onun qullarına çatdırmaq üçün, onların dünya ve axiret seadetine qovuşmağı üçün evlerini, yurdlarını terk edib dünyaya yayıldılar, getdiyi yerlerde şehid oldular.

Buna göre, müselman olaraq üzerimizde mesuliyyet var, bundan da heç kim xilas ola bilmez. Hem dinimizi öyrenib yaşamağa çalışmalıyıq, hem de bir adamı da yanmaqdan xilas etmek üçün digerlerine bu nemeti çatdırmaqla meşğul olmalıyıq. Yoxsa, axiretde o insanlar bizden haqq teleb ederler, onda çox çetinlik çekerik.

Eger bir yerde dinimize doğru olaraq xidmet edilirse, her möminin gücü çatdığı qeder bunda iştirak etmesi ferzdir:
1- Vücuduyla iştirak eder, yeni kim ne edirse, eynisini eder.
2- Bunu ede bilmeyen de gücü çatdığı qeder, az da olsa, mal ve pulla kömek edib destek olar.
3- Bu da yoxdursa, heç olmasa “Ya Rebbi, bir şey ede bilmirem, amma ede bilmediyim üçün pis oluram, edenlere kömek et” deye dua eder.

Yaxşılıq edek! Bunun mükafatı yaxşılıq tapmaqdır. Ne qeder? Etdiyimiz qeder. Her kes gücünün çatdığı qederinin hesabını verecek. Yeni gücümüzden çoxunu etmeyeceyik, onsuz da bele bir teleb yoxur. Bununla yanaşı, axırzamanda edilen kiçik bir yaxşılıq belke de min il evvel edilen yaxşılıqdan daha çox savabdır; çünki bu dinin pozulduğu zamana rast gelir. Yeni hamı dinden behs edir, öz anladığını din adıyla danışır. Yeni mena vermekle, yeni şerh getirmekle ve yeni şey çıxarmaqla meşğul olanlar dine bidet qarışdırıb zerer verirler.

[1] 2 >>