Günlerin biri Hz. Ezrail Peyğemberin (s.e.s) ziyaretine gelir. Peyğember (s.e.s) ondan soruşur; " Ey Ezrail! Bu vaxta qeder Allahın emri ile canını aldığın insanlardan rehmin geldiyi oldumu?".
Ezrail deyir;" Beli, ey Allahın Peyğeberi, iki defe canını aldığım şexslere rehm etmisem. Günlerin biri denizde fırtına qopdu. Gemi qerq oldu, içindeki hamile qadından başqa, sernişinlerin hamısı helak oldu. Qadın taxta parçasının üzerine çıxdı ve uşağı dünyaya getirdi.
Uşağa süd vermek istedikde Allah-Teala onun canını almağımı ve uşağın dalğaların arasında qalmasını emr etdi. Bax, o zaman birinci defe ureyim yandı. İkinci defe Şeddad ibn Adlı şexse yandı. O, illerle yığdığı qiymetli daş-qaşlardan böyük bir saray tikdirdi. Onun tikdirdiyi bu saray Şeddad bağı kimi diller ezberi oldu. Saray tikilib baça çatdıqdan sonra Şeddad ibn Ad vezirleri ile birlikde onu görmeye getdi. Amma ayağına yüyenden tezece götürmüşdü ki, Allah onun canını almağımı emr etdi. O zaman hemin şexse ureyim yandı ve bu rehm etdiyim ikinci defe oldu".
Peyğember (s.e.s) Hz. Ezrail ile söhbet ederken Hz. Cebrail nazil olaraq buyurur:" Ey Muhemmed! Allahın sene salam gönderir ve Öz izzet ve celalına and vererek and içerek buyurur ki, Şeddad ibn Ad denizde dünyaya gelen hemin uşaqdır. Onu denizin telatümünden xilas edib ata-anasız terbiye etdik, böyüdüb, boya-başa çatdırdıq. Amma bütün bunlara baxmayaraq, o, yaxşılıqlara göz yumub tekebbürlük etdi. Bunun üçünde Biz onun zahiri izzet böyüklüyünü rezil etdik".
" Küfr edenler onlara verdiyimiz möhleti özleri üçün xeyrli sanmazlar! Bizim onlara verdiyimiz möhlet ancaq günahlarını daha da artırmaq üçündür. Onları alçaldıcı bir ezab gözleyir"
("Ali-imran" suresi, aye 178)
