işine qarışmaz, ele o da şad idi ki, qızlarını yanından ayırmırdı. Amma Xedice xanım her ana kimi qızlarının aile qurmaq yaşının artıq çatdığını ve onların er evine xanım olmağa yollamağın vaxtının yetişdiyine inanırdı. Abdulla beyin adı sanı Maskatda yayılsa da Ebdül bey de özüne göre hörmet qazanmış insan idi. Heyat yoldaşını qaynatası bir şertle ona vermişdi ki, o da köçüb mesketde yaşayacaq. Ebdül beyin heç kimi olmadığından ve Xedicesini xoşbext görmek istediyinden razılaşmış, amma indi yaşadığı imaret kimi evini, varını dövletini, hörmetini adını özü qazanmışdı. Övladlarına ereb dili ile yanaşı öz doğma dilini, Azerbaucan dilini de temiz öyretmişdi. Qızlar evin içinde ataları ile ancaq doğma dillerinde azerbaycan dilinde danışırmışlar. Elçilerin sayı artdıqca Xedice Edbül beyin üstüne daha çox düşmüşdü.
- Bu qızları ne vaxta kimi yanında saxlayacaqsan? Ayıbdır. El alem ne deyer.
- El alemi neynirik. Qızlarımız ne vaxt sevgilerini tapsa bax onda.
- Her kesi bizim kimi şanslı bilme. Indiki dövr çox deyişib. Artıq sevgiden daha vacib şeyler var.
- Ne kimi
- Ada san ve imkan kimi
- Sen mene gelende menim birce quru adım var idi.
- Yox. Senin çox böyük zengin üreyin var idi. Amma indi senin kimi insan yoxdur ezizim.
- Xedicem, qızlardan soruş. Menden soruşsan men onları heç kime yaraşdırmaram ve qıymaram. Onlar ikisi de senden parşadırlar güneşim menim.
- Ebdül besdir.
- Az qala 30 ildir evliyik, hele de menim sözlerime utanmağın meni o qeder sevindirirn ki.
- Niye.
- Bilirem ki, ilk günkü kimi heyecanlanırsan.
- Ebdül besdir eşiden olar.
- Eşitsinlerde. Bizim hekayemizi eşitmeyen var.
- Onu düz dedin. Doğulan uşaqlara bizim adımızı qoyurdulare. Azerbaycandan gelib ereb qızının sevgisini qazanan genc oğlan
- Yox. Erebsitandan azerbaycana gelib yetim bir gencin var yox bir qelbini oğurlayıb geden ereb qızı.
Ikisi de bu söz gülümsünüb bir birilerine sarılırlar. Qapının döyülmesi ile ayrılan cütlük evin kömekçisinin qonaq geldi demesi

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>