gondersinler.
Habele basqa bir gun dostlari ile birlikde gezmeye cixmisdi. Birden arxadan zeif bir ses esitdiler:
Peygemberin rizasi xatirine mene komek edin!`
Ibni Ebdul Vehhab qezebli halda baxib yoxsul bir
kisinin sekinin kenarindaoturub dilenmek ucun el
acdigini gordu. Ona ele bir tepik vurdu ki, kisi
yixildi ve basi dasa deyib yarildi. Sonra dedi: `Vay olsun sene, ey kafir! Peygember olub ve hec bir
deyeri yoxdur!` Sonra celladlarindan birine emretdi
ki, o kisini camaatin gozu onunde qetle yetirsin ki,
basqalarina da ibret dersi olsun.
Hemcinin bir qadin ibni Ebdul Vehhabin yanina
gelib ondan xahis etdi ki, uzun muddet gormediyi var-yox bir oglunu zindandan azad etsin. Ibni
Ebdul Vehhab o qadina dedi ki, bu sozden el cek,
oglun vaxti catanda zindandancixar. Arvad aglayib
oz dediyini israr eledi ve axir sozu bu oldu ki:
`Umidvaram Peygemberin ehtiramina onu azad
edesen.` Ibni Ebdul Vehhab arvadin Peygemberi sefaetci getirdiyini gorende dedi: `Ele indi oglunu
azad ederem!`Ve celladlarina emr etdi ki, oglunu
getirib anasinin gozu onunde qetle yetirsinler.
Celladlar arvadin oglunu darta-darta ibni Ebdul
Vehhabin yanina getirdiler. Emr eledi ki,
oldursunler. Ana siven ederek aglamaga basladi.Celladlardan biri anaya mane olur, yaxina
buraxmirdi.
Oglunun oldurdulduyunu goren ana ozunden
gedib yere yixilir ve oradaca olur.
Sonra ibni Ebdul Vehhab emr edir ki, ana ve oglun
her ikisini qeyri-muselman qebiristanliginda defn etsinler.
Ibni Ebdul Vehhabin cinayetleri qeyd olunanlarla
qurtarmir. Bunlar yalniz tarixcilerin qeleme
aldiqlaridir.

<< 1 [2]