“Sevmek” - dedim.
“Yoluna ölmek”-dedi.
“Yol” - dedim.
“Alıb başını getmek “- dedi.
“Getmek” - dedim.
“Bir Ahh çekib dostlardan ayrılmaq” - dedi.
“Dost” - dedim.
Dayandı mene baxdı dost deye zümzüme etdi.
“Üreyime nece qoysam bilmediyim”- dedi.
“Ürek” - dedim.
“Dünyaları içine sığdıra bilmediyim” - dedi.
“Dünya” - dedim.
“Heyatın bir üzü” - dedi.
“Üz” - dedim.
“Ardında ne gizli bilmediyim” - dedi.
“Gizli” - dedim.
“Hemişe hell etmeye çalışdığım” - dedi.
“Çalışmaq” - dedim.
“Bitmeyecek ehvalat” - dedi.
“Ehvalat” - dedim.
“Minlerlesini içimde gizleyirem” - dedi.
“Gizlemek” - dedim.
“İşde her şeyin bitimi” - dedi.

“Sevda” - dedim.
“Ellerimde bir çiçekle
Arxasından qaçdığım” - dedi.
“Qaçmaq” - dedim.
“Heyat bir marafon” - dedi.
“Heyat” - dedim.
“Ele qısa ki!”- dedi.
“Ne üçün qısa?” - deye soruşdum.
“Yaşanacaq çox şey var zaman yox” - dedi.

“Yaşanması lazım olan ne var?” - deye soruşdum.
“Eşq” - dedi.
“Neçe defe?” - deye soruşdum.
“Min defe dedi milyon defe EŞQ.”- dedi
“Niye bir defe deyil?”- deye soruşdum.
“Bütün eşqlerin cemi en uca ve tek eşq”- dedi.
“Evvel ona çatsan olmazmı?”- deye soruşdum.
“Kaş ki olsa dedi amma evvel yoğurulmaq gerek”-dedi.
“Acı çekmekmi?”- deye soruşdum.
“Beli eşq ağrısında yox olmaq”- dedi.
“Yox olunca!”- dedim.
“İşde gerçek eşqde o zaman yaşamağa başlarsan”- dedi.


“Gerçek eşq!”- dedim.
“Böyük o!”- dedi.
Dayandım. Dayandım. Ve susdum!
“Niye susdun?”- deye soruşdu.
“Üreyim titredi sanki” - dedim.
“Niye?”- deye soruşdu.
“Bilmirem”- dedim. Böyük O!"
“Beli”- dedi. Böyük O!
“Harada?”- deye soruşdum.
“Her yerde”- dedi.
“Nece?”- deye soruşdum.
“Üreyini aç”- dedi
“Üreyimi açmaq!”- dedim.
“Bir tebessümle bax her şeye”- dedi.
“Tebessüm”- dedim.
“Her qapının açarı”- dedi.
“Qapı”- dedim.
“Girmeden bile bilmezsen”- dedi.
“Ya qorxu!”- dedim.
“Bilinmeyenden qorxar insan”- dedi.
“Men kimem?” - deye soruşdum.
“Sevgiyle beslenensen”-

[1] 2 >>