Seher qalxdım. Gözelce
naharmı da etdim ve işe
getdim.
Klasshik bir gün... Digerleri kimi,
sıravi bir başlanğıc...
Növbetçi yoldaşdan
öyrendiyime göre, gece
problem çıxmamış cihazlarda.
Bu yaxşı xeber olmuş! Onsuz da
dünenden davam eden 2 dene
sistem qezası vardı.
Cihaz otağındakı kondisionerler
de problemli. Hem de de
qurulduğu günden beri!
Bu günde firmanın birinden işçi
gelecek, onlarla maraqlanmam
lazım. İş çox bu gün! Axşamı
nece ederem bilmem. Bu hefte
çox sıx keçecek. Mövsümde
başladı melum. Gözlemelerimiz
çox yüksek.
Neyse, otağıma getdim ve
qapını bağladım. Kompüterimi
de açdım ve maillerimi nezaret
edirdim ki, qapı döydü. "Girin"
bele deye bilmeden qapı açıldı
ve içeriye bir "şey" girdi, qapını
da bağladı derhal!
Aman Allahım! O da ne!? Teyin
ede bilmedim heç cür. Qadın
desen deyil, kişi desen deyil,
turist belke! Bir çirkinlik abidesi!
Qeti 10 gün yuxularımın baş rol
oyunçusu olar.
Ona "Kimsiniz?" deye
soruşmama bele fürset
qalmadan:
- Haydı qalx gedirik! dedi...
Aaa! Hem de Azerice danışdı!
Çaşdım amma bürüze
vermedim.
- Sizi ilk defe görürem.
Kimsiniz?
- Ruhunu bedeninden söküb
götürmek üçün vezifelendirilen
meleyin men! Adı diger Ezrail!
Cehennem xeberçisi!
- Zarafatların yeri deyil indi.
Lütfen otaqmı terk edin. Yoxsa
tehlükesizliyi çağıraram!
- Çağırsan ne olar? Meni yalnız
sen görürsen!
- Lağ etme. İşim gücüm var
menim. Seninle meşğul ola
bilmem...
Bir terefden Ezrail deyil
deyirem amma bele bir adamın
mene xeber verilmeden bura
qeder gelmesi qeyri-mümkün
ki! Eyvaaah! O zamqn
gerçekdirse! Bitdim men,
bitdim!
Düşündüm, namazlarım,
axiretde büzdürülüb üzüme
çarpılacaq olan oruclarım geldi
ağılıma...
Kiçik dünya menfeetleri üçün
tepdiyim Allahın emrleri keçdi
gözümün qarşısından süretle...
Eti üçün kesilen bülbül, taxtası
üçün yandırılan saz kimi...
Qeyri hal ile:
- İş saatları içinde olmaz dedim.
Sanki menden bitecek bir işi
varmış kimi...
-Niye? dedi.
-Bu an hazır

[1] 2 3 ... 5 >>