ŞEYTANLA VURUŞAN ODUNÇUNUN HEKAYESİ

Biri var idi, biri yox idi, bir kendde bir odunçu yaşayırdı. Bir gün o, xeber tutdu ki, qonşu kendde yaşayan adamlar demir ağacına sitayiş edirler. Ona baş eyib, dua edirler ve başqa bütperestliki işleri görürler. Odunçu Allaha inandığına göre, istedi bütperestleri hidayet edib düzgün yola getirsin. Bunun üçün de qerara aldı ki, ağacı yerli-dibli kessin. Ağacı sındırmaq üşün baltanı çiynine atıb yola düşdü. Az getdi, üz getdi, dere-tepe düz getdi, az qalmışdı ki, çatsın, birden şeytanı gördü.

Şeytan dedi:
- Hara gedirsen??
- Bax, gedirem qonşu kenddeki adamları hidayet edim, çünki, onlar demir ağacına sitayiş edibler. Men isteyirem onları düzgün yola getirim.
Şeytan teecüblendi.
- Neye göre gedirsen! Ne işin var! Onların öz işi var, seninse öz işin. Bu daşı eteyinden tök.
- Yox, men fikirimden dönmeyeceyem. Çekil menim yolumdan! Gedirem ağacı sındırım.
Şeytan güc gösterdi, ona hücum etdi, amma odunçu onu yere yıxdı ve berk sıxıb saxladı.
Şeytan dedi:
- Gel müqavile bağlayaq. Her gün men sene bir qızıl pul verecem. Ömrünün axırınadek yastığın altında her seher olacaq. Eger olmasa, get ağacı sındır. Men seni saxlamayacağam. Öz fikrini yerine yetir.
Kişi heyretlendi:
- Her gün!!??
- Beli, söz verirem. Ömrünün axırınadek.
Hemin gece odunçu yata bilmirdi. Fikirleşirdi ki, nece varlı olacaq. Ele hey planlar qurdu…
Seher duranda o, gördü ki, yastığının altında heç ne yoxdur.
Hirslenib fikirleşdi:
- Şeytan mene yalan dedi! Gedirem ağacı sındırmağa.
Ve qonşu kendde ağacı sındırmaq üçün yola düşdü.
Yolda yene de şeytanı gördü.
Şeytan dedi:
- Hara bele?
- Nece yeni hara?! Gedirem insanların ibadet etdikleri o ağacı sındırmağa.
- Neye göre gedirsen?! Ne işin var?! Özleri bilerler, sen qarışma.
- Yox!! Men ağacı sındıracağam. Çekil yolumdan!
Hemin an şeytan onun üstüne şığıdı. Odunçu güc eledi, amma şeytan onu üsteledi, yere yıxıb, berk saxladı. Odunçu ne qeder sey etse de, azad ola bilmedi.
Odunçu gücden

[1] 2 >>