başının qanının saqqalını
boyayacağını görürem.”
Amma Peyğember (s) imam Hüseynin (e)
şehadeti haqqında hetta ömrünün son
saatlarında da danışır. O buyurur: “Uşaqları
getirin, onlarla vidalaşım.” İmam Hüseyni (e)
Peyğemberin (s) sinesi üstüne qoyurlar.
Hezret Peyğember (s) buyurur: “Ya Eba
Ebdillah, Ezizun-Eleyy.” Sonra ise ağlayır.
(“Bihar”, c. 44, s. 251) İbn Abbasdan neql
olunan diger bir revayetde deyilir. Hemin
vaxt Peyğember (s) buyurdu: “Allah Yezide
lenet etsin.” Sonra Peyğember (s) huşunu
itirir. Özüne geldikde gözü yaşlı halda
Hüseyni öpüb buyurur: “Ey Eba-Ebdillah,
menim üçün çetindir! Bizim Beni-ümeyye,
Yezid ibn Müaviye ile ne işimiz
var?!” (“Bihar”, c. 44, s. 266)
Bezi revayetlerde imam Hüseynin
Peyğemberin (s) çiyninde, bezi revayetlerde
ise dizi üstünde oturduğu bildirilir. (“Bihar”,
c. 44, s. 229) Diger bir revayetde neql olunur
ki, Hüseyn (e) Peyğemberin (s) başı
üstünden keçirdi ve Peyğember (s) onu
öpürdü. (“Bihar”, c. 44, s. 234) Peyğember
(s) buyurur: “Cebrail mene xeber verdi ki,
menim bu övladım şehid olar. O dedi ki,
eger istesem, Hüseynin (e) şehid olacağı
yeri mene gösterer.” Ümmü-Seleme deyir:
“Sonra Peyğember (s) mene bir ovuc qırmızı
torpaq verib buyurdu: “Bu Kerbela
torpağıdır. Onu saxla. Bu torpağın qana
çevrileceyi gün bil ki, övladım şehid
olmuşdur.”
Bu sayaq heqiqetler Qurani-Kerimde de zikr
olunmuşdur. Yusif öz qardaşlarına deyir: “Bu
köyneyi aparın ve atamın üzüne sürtün...
Onun gözleri açılar.” (“Yusuf”, 93)
Bu xeber tebabet qanunları ile uyğun
gelirmi? Amma bunu inkar eden kafirdir.
Çünki bu heqiqeti Quran beyan etmişdir. Biz
her sözü tecrübi elmler prizmasından
deyerlendire bilmerik. Bir çox meseleler qeyb
ve batin alemine aiddir. Bu heqiqetler maddi
meyarlarla tesdiqlenmese de, bir heqiqetdir.
Hezret Zehra haqqında qeyd edilir ki, mesele
ata ve övlad hisslerinden qaynaqlanır.
Burada da mesele Siddiqeyi-Kübrada olduğu
kimi, semavi bir meseledir. İslam

<< 1 [2] 3 >>