verib hamını narahat edek.Vüsal meni tez xestexanaya getirdi,müayineden sonra belli oldu ki,men uşağımı itirmişem.Atamgil ele qaynatamgilde xeber tutanda bizi danladılar ki, niye xeber vermemişik,Nergiz ise özünü günahlandırırdı ki,ayağım düşmedi sene.Birinci halileliyimden sonra men ciddi şekilde müalice alırdım.Hekimim mene qeti şekilde hamile qalmamağı meslehet bilirdi.Yazıq Vüsal günlerle hetta bezen heftelerle mene yaxın dura bilmirdi.Bezen bezirdi bu haldan deyirdi “Öldürecem senin o hekimini,onun ucbatından arvadıma yaxın dura bilmirem”.Artıq avqust ayı idi,biz tanışlığımızın iki ilini qeyd edirdik.Axşama kimi Günel,Elnur, Vüsal ve men birlikde olduq.Gece ise yataqda Vüsalla bir-birimize aid olmaqla bitdi.Oktyabrın evvelleri ikinci defe hamile olduğumu öyrendim.Bu defe ise Günelgilin toyu idi.Hekimim her ne qederde her şeyin qaydasında olduğunu desede Vüsal meni o toyda bir defede oynamağa qoymadı.O biraz meni tek qoyan kimi men qaçırdım oynamağa gelib meni ortalıqdan çıxarıb getirib yerime otüzdürürdü.Üzün bir müddet yanımdan terpenmirdi,duranda ise Nigar xalanı qoyurdu yanımda.Hamileliyim boyunca onlar mene çay içdiyim stekanı yumağa bele qoymadılar,ne qeder esebleşsemde heç ne ede bilmirdim.2013-cü ilin may ayında menim oğlum oldu.Adını Vüsal Ümid qoydu.Bizim Ümidimiz.Bu arada Nergizin qızı vardı.Günel ise ekizlere hamile idi.Bir vaxt Günel mene ona “sağ ol” deyeceyimi demişdi.Men heqiqetende ona saq ol deyirdim.Vüsalda oğlumda menim her şeyimdirler.

<< 1 ... 27 28 [29]