verdiyini eşıdırdım.Eyni anda ikimizde döndük.Bir-birimizin nefesini üzümüzde hiss edirdik.Gece lampasının işığında o menim men ise onun gözlerine baxırdım.
-Könül..o menim adını hemişeki kimi demirdi,sesi ferqli idi.Men isteyirdim o mene toxunsun,ilk addımı o atsın amma o heç ne etmirdi.Bir insan bu qedermi özüne nezareti itirmez?Özüm ona yaxınlaşıb dodağımı dodağına toxundurdum.Bu meni ilk öpüşüm idi.Vüsal meni özüne sıxıb zerif öpüşlerle öpürdü.O menim üstümde idi,men tecrübesiz idim.Bu hiss olunurdu.O sanki mene öpüşmeyi öyredirdi.O dodaqlarını dodağımdan ayırdı.Onun nefesinin sesi duyulurdu.
-indi sen de isteyirsen he? “he” demeye utanırdım.Başını terpetdim.O yene dodaqlarını dodaqlarıma yaxınlaşdırdı.Meni öpüb sonra yene dodaqlarını çekdi.
-burda olmaz mamagilden ayıbdı.O derin nefes alıb danışırdı.Vüsal üstümden qalxıb yanımda uzandı meni qucaqladı.Men başımı onun sinesine qoymuşdum.Bir insan yalnız özünü aid olduğu insanın qollarında güvende hiss edir.O an men özümü ona aid hiss edirdim.Günelin anası kimi ona verdiyim ezablara göre bir anlıq peşman da olmuşdum.Vüsal menim saçımı sığallayır arada da öpürdü.
-Könül çekdiyim bütün ezablara deyermiş.Ele isteyirem ki,indi evimizde olardıq.
-belke sabah da burda qalaq?Men isteyirdim biraz onu esebleşdirim.
-yox olmaz sabah eve gedirik.Sabah menim telefonumun sesine oyandım.Saat yeddi idi.Zeng vuran Nergiz idi.
-alo Nergiz nolub gece meni yuxuda görmusen?
-Könül Nahidin sancıları çoxalıb biz tecili yardımla xestexanaya gedirik,deyesen apendisinti,tez gel.
-Nergiz sen ne danışırsan?Sancıları çoxalıb ne demekdi,mene niye dememisiz?
-Axşamdan sancılar başlamışdı sehere kimi uşaq qıvrıldı axırı tecili yardıma zeng vurduq.Sesime Vüsal da oyanmışdı.
-Könül nolub kimdi zeng vuran?Menim artıq gözlerim dolmuşsu.Vüsal telefonu menim elimden alıb özü Nergizle danışdı.Telefonu söndüren kimi ayağa qalxdı.
-dur hazirlaş gedirik,indi ağlamaq vaxtı deyil dur tez ol.Artıq Nigar xala ile Akif dayıda sese

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 >>