***
Sevimli divanimizda, isti edyal altinda qucaqlawaraq gunewi qarwilayirdiq. Bu seherde qeyri-adi, sehrli nese var idi. Uzun zamandan beri ilk defe ozumu evdeki kimi hiss edirdim. He, menim yerim buradir – onun yaninda, onun qollarinda. Demek, xowbextlik bele olurmuw. Orxanin eli helelik duz olan qarnimi oxwadi. Yeqin ki, o da butun kiwiler kimi, oglan gozleyir. Onun fikrini deyiwmek fikrinde deyildim, amma deqiq bilirdim, bizim qizimiz olacaq. Ve men artiq onun adini ne qoyacagimi yaxwi bilirem.
***
Orxan yellencek-kresloda eylewib, uzunde xowbext tebessumle korpe qizinin yuxusunun kewiyini chekirdi. Balaca qiz boyuk barmagini sumurerek wirin-wirin yatirdi. Onun qaygikew atasi barmagini onun balaca agzindan chixartmaga chaliwdi amma... neticesiz.
Or: Inadchi. – Orxan geldiyi qenaeti bildirdi.
Or: Anasina chekib. – bu anda otaga giren anasi bununla razilawmadi.
Ay: He, elbette, atamiz ise goyden enmiw melekdir! Umumiyyetle, Kerimov, oyandirsan, sehere qeder bawinin ustunde sen oturacaqsan. Aydindir? – Orxan arvadini qucagina dogru chekdi ve onun uzun ipek sachlarini sigallamaga bawladi, hamilelik vaxtinda daha da uzanmiwdilar.
Or: Gor, nece yatib...
Ay: Melek kimi. Men de onun yatiwini izlemeyi sevirem.
Or: Seni sevirem. – Orxan arvadinin qulagina pichildadi ve dodaqlari onun dodaqlari ile ehtirasli opuwle birlewdi.
Or: Men darixmiwam... – Ayselin elleri erinin koyneyinin duymelerine uzandi.
Ay: Men de. – pichildadi ve erini koynekden azad ederek koyneyi yere atdi. Artiq elini kemere atmiwdi ki, dehlizde addim seslerini ewitdiler. Orxan Ayseli qollari arasindan buraxmadan yerinden qalxdi ve uwaq otagina birbawa kechen yataq otaginda gizlendiler. Elxan otagin qapisini ehtiyatla acharaq icheri kechdi. Nevesi wirin-wirin yatmiwdi, Elxan bir az evvel oglu ile gelininin oturdugu yellencek-kresloda eylewdi ve gozu yerdeki koyneye satawdi. Elxan gulumsundu, bu gediwle tezlikle AYANa baci, ya da qardaw gelecek. Elxan yerini rahatlayaraq balaca nevesini

<< 1 ... 171 172 [173] 174 >>