P. S. Bu yazimda burda ve heyatda wahid oldugum hadiseleri cemlewdirmiwem..
Tebiet qara walini bawina atib seherin geliwini gozleyirdi. Ulduzlar yavaw yavaw gozden itir,gecenin buludlari parcalanaraq Xezerin o bawindan dunyani seyr etmek isteyen Gunewe yol verirdi.
Nazli seherecen kipriklerini bele qirpmadan tebietin axiwini saniyebesaniye izlemiwdi. Aglamagdan wiwmiw gozlerini mechul noqteden ayirmadan goz yawini axidan qiz muqavimet gostermekden yorulub sonda sessizliye teslim olmuwdu. Heykel kimi terpenmez qalmiwdi,gucu yox idi,umudu tam itmiwdi. Hec ne ifade etmeyen baxiwlari pencerenin demir barmaqliqlarinda iliwib qalsa da beyni saat kimi dayanmadan iwleyir,bu iwgence dolu evden qurtulmaqcun yollar axtarirdi. Cetin idi,ama,bacarmaliydi. Ureyi esdi. Hec yadindan cixarmadiqi Ayxanin xeyali canlandi gozunde. Dunya dagilsa da bawqasinin olmayacaqdi. Sevirdi. Onu bu sevgi namine her weye raziydi. Yerinden sicradi.QApini var gucuyle cirpib: cixar meni burdan,cixar!!!deye qiwqirmaga bawladi. Hicqiriqlari otagi burumuwdu. Goz yawlari yanagi boyu suzulerek bogazini isladirdi. Qiwqirmagdan yorulub sust halda yere cokdu.donuq baxiwlari divara dikilib qaldi...

Ayxanin gozune yuxu getmirdi. Duwuncelerle seheri qarwilamiwdi. 8aydi bugunu,nahaqq duwduyu hebsxanadan cixmagi gozlese de indi meyuslawmiwdi. Deqiqeler sonrasi azadliga cixma sevincini yawaya bilmirdi. Canindan artiq sevdiyi Nazlisi dunenki goruw gunune gelmemiwdi. Beynindeki cvbsiz suallar sevinmesine mane olurdu. Cibinde qudsal emanet kimi qorudugu wekli cixarib doya-doya baxib opdukden sora geri qaytardi. Az sonra artiq azadliqin qapilari acilan kimi qefesde cirpinan quw kimi ozunu cole atdi. Gozleri sevdiyini gezse de uwagliq dostunu bir kenarda,mawina soykenerek onu gozlediyini gordu. Qucaqlawdilar.
-hemiwe azadliqda. Wukur bu gunu gorduk deye Seymur sevincek dillendi-necesen,qardawim?
-NAZLI hani?deye Ayxan beyninde dolawan suali verdi.Sonra:men yaxwiyam deye elave etdi. Seymur meyuslawsa da

[1] 2 3 ... 157 >>