ilk defe eşidende ve sonralar bunu tam menasıyla başa düşdüyü günden Ömerin heyatı qaralmışdı. Başa düşmüşdü ki, atası xesde anasını zorlayaraq öldürmüşdü. Anasından ona son xatire “Lenet olsun sene” sözleri birde üç yaşındakı şekli idi. Lenet olsun sene! Atası lenetlenmeliyken o lenetlenmişdi. Onun heyatı cehennem ezabına çevrilmişdi.

Qapının zilinin üç defe arxa-arxaya çalışı Ömeri xeyallarının elinden çekib almışdı. Elinde tutduğu şekli kenara qoyub qapıya teref getdi. Qapını açanda gözlerine inanmadı. Gelen atası idi.

“Men seni iki gün evvel redd eledim axı bu qapıdan. Niye el çekmirsen?” deyib atasının üzüne nifretle dolu gözlerle baxdı.

“Oğlum and olsun Allaha peşman olmuşam. Gör ne qeder vaxtdır dilime içki deymir. Sene yalvarıram meni bağışla.”

“Bir de Allahın adını alma murdar ağzına. Mene ne dexli var axı sen içirsen yoxsa içmirsen. Başa düş menim atam ölüb. Yalvarıb biraz da özünü alçaltma” deyib eve teref bir iki addım atmışdı ki, atası Ömerin ayağından tutdu. Geri çevrilende atası yerde idi. Ayaqlarından tutub ağlayırdı. O günler yeniden gözünde canlanmağa başladı. Atası anasını yumruqla, tepikle döyürdü. Anasısa tepiklerden xilas olmaq üçün atasının ayaqlarından tutub yalvarardı. Nifret dolu baxışlarla atasını arxaya iteleyib “İtil burdan” deyib qapının arxasında gözden itdi.

<< 1 2 [3]