Çox şey olacağını sandığım amma heç bir şey olmayacağını bildiyim halda, ağılına gelmek isteyirem. Bir mahnının sözünde xatırladığında ola biler. Bir yazıdan çox sıxılıb, bitirmediyin bir anda da. Bilmirem ki, bir yoldaşının haqqımda behs etmesi. Bir televiziya proqramı. Amma gelmeliyem necese, izah ede biliremmi, anladınmı? Çünki insan beyninde yaşadar, beyninde öldürer. Beyninde öldürdüyün şeyleri, şüuraltında da öldürersen. Ne qeder derinlere gömsen bele, yerinden çıxartmaq da o qeder çetin olar. İndi anlayırsanmı? Gelmeliyem çünki, bütün gün "hardadır" deye düşündüyün birinin seni düşünmediyini düşünmek, bezen çox çetindir. Bezen çox qeyri-mümkün. Bezen "olmaz artıq" desen de, bezen böyük ümidlerle qurduğun; "mütleq gelecek" cümlesi kimi. Bitdiyine qeti gözle baxaraq inandığın bir şeyi yeniden başlamaq, qeyri-mümkün görüne biler. Çox çetin ola biler. Hetta istediyim heç olmaya biler. Amma, birinin ağılına geldiyini bilmek, bunu bilerek "Yene de" yle başlayan cümleler qura bilmek, inan bir insanı çox xoşbext eder. Ele xoşbext eder ki, bunları düşündürmek, bunları yazmaq mecburiyyetinde qalmazsan.
Buna göre ağılına gelmek isteyirem. Buna göre, ağılına gelsem eger, artıq heç çıxmamaq isteyirem.



Deyirler sevgi gözel hissdi. Onu başa salmaq mümkün deyil. Bunu daha yaxşı bu hissi yaşayan biler. Men ise heç vaxt sevmemişem, bu hissi yaşamamışam. Bağışla..Sene ezab verdim bilirem. Amma seni sevmirem. Seve bilmerem. Axı sen menim dostumsan. Seni özüme çox yaxın bilirem. Çox sirrimi bölüşmüşem. Amma bu sevgin dostluğumuza son qoydu.
Bağışla, amma sevme meni..Sevme.!.Seni çox incidir bu sözlerim? Amma bunları demeye mecburam. Qulaq as !.Sensen her çetin anımda mene dayaq olan, meni incitmeye qıymayan, her kesden qorumağa çalışan, deyerli olduğumu hiss etdiren. Sensen.! En kederli anımda bele meni güldürmeyi bacaran, esl dostluğu öyreden. Sensen.! Yadındadırmı, demişdin ki, her şeyin bir sonu olmalıdır. Beli. Olurmuş.
Yalançı sevgili olmadım. Bunun üçün de

[1] 2 >>