qalmısan?-deyib gülümseyerek gözlerine baxdı.
Heqiqeten kenardan baxdıqda iri, ezeleli Muradın qolları arasında Benövşe olduqca cılız görünürdü. Özüde bunu başa düşse de, bu yaraşıqlı oğlanın ona "balaca" demesi qüruruna toxunmuşdu. Bu kimi düşüncelerle gözlerini ondan qaçırmağa çalışırdıki, birden sanki ayıldı. Az qala qucaqlaşmış veziyyetde biri onları görse, adına neler deyilmezdi...hele onsuzda onu döymeye behane axtaran atası... Bexti getirmişdiki mekteb çox uzaqdaydı ve yolu bağların
arasından keçirdi. Lakin buna arxayın ola bilmezdi... Ağlına gelen qorxunc fikirlerden diksinib, bütün gücüyle oğlanı iteledi. İti addımlarla yoluna devam edirdiki birden dayandı. Geriye çevrildikde oğlanın ona teeccüble baxdığını görüb qeyri-ixtiyari gülümsedi. Birden özüne gelmiş kimi ciddileşerek:
-Men balaca deyilem! Sen kiminse payın yeyib, bele div boyda olmusan.-deyib esebi şekilde çevrilib yoluna devam etdi....

Murad eşitdiklerinden donub qalmışdı. Birden qeh-qehelerle gülerek öz-özüne danışmağa başladı:
-Div kimi? Menem div? Eybi yox balaca. Men divemse, sen de menim cırtdanım olarsan, seni yeyerem...

İndi 6 ay sonra o oğlan gülümseyerek Benövşeye baxırdı...yene... Bilmirdi buna sevinsin, ya esebleşsin. Tek bildiyi 6 ay boyunca her gün o Böyük çinarın yanından keçerken ümidle ona gülümseyerek baxan oğlanı görmek istediyi idi. Donub qalmışdı ne edeceyini bilmeden, lakin uzun müddet oğlana baxdığını anlayıb utancdan qızardı. Başını aşağı salıb
sakitce yoluna devam etdi. Asta-asta addımlarken, sebebini bilmese de, oğlanın onu dayandırmasını arzulayırdı. Öz-özüne: "ALLAHım onu birde göre bilecem? Nolar dayandırsın, ya da yox heç ne demesin. Of! Ne olub mene bele?"-deye pıçıldarken arxadan gelen sesden donub qaldı...
İndi 6 ay sonra o oğlan gülümseyerek Benövşeye baxırdı...yene... Bilmirdi buna sevinsin, ya esebleşsin. Tek bildiyi 6 ay boyunca her gün o Böyük çinarın yanından keçerken ümidle ona gülümseyerek baxan oğlanı görmek istediyi idi. Donub qalmışdı ne

<< 1 2 [3] 4 5 ... 18 >>