Yene men...yene setirlerim...yox bu defe ne dostluqdan, ne sevgiden, ne ayrılıqdan, ne qovuşmaqdan yazmıyacam. Bütün bunları bir terefe qoyuram...bu heyatdan ne qazanırıq onu düşünürem. Kimisi özünü sevgi uğrunda feda edir, kimisi dostundan vurulan zerbenin argısını çekir, kimisi sevgisine qovuşmaq üçün nelerise qurban verir amma heç kim düşünmür sonumuz nece olacaq. Düzdü sonumuzun nece olacağını bir tek Allah bilir amma yene de insan olaraq düşünmek lazımdır.
Bu yaşıma qeder çox şeye göz yumdum, keçib geder dedim, düzeler dedim amma ne keçib geden oldu, ne düzelen. Ne qeder qarşımdakını fikirleşdimse, ne qeder qarşımdakının yaxşılığını düşündümse, özüm bir o qeder diqqetden kenarda qaldım. Halbuki her kesin derdine şerik olmağa çalışdım, eybi yox özümün üreyim qırılsa da qoy qarşımdakının qelbi qırılmasın dedim. Şikayet etmirem eybi yox qoy bele olsun. Onsuz da her bir insan özünün nece olduğunu gösterir. Ne qeder incisem de, qırılsam da özümü deyişe bilmerem. Men de bele yaradıldım. Bezen elemediklerim yandırır meni. Bilmirem bu bir peşmançılıqdırmı yoxsa heqiqetende etmemeli olduğumda haqlıyam. Her zaman ele bildim neyi nece görüremse elede qalacaq amma zaman her şeyin deyişdiyini zaman-zaman insana gösterir. Bu qaçılmazdır. Bezen nifret edirem heyata, bezen de şirin gelir. Amma heyat her nece olsa da insan bu heyatdan keçe bilmir. Bezen her şeyden uzaqlaşmaqda görürem elacı, çıxıb getmek en yaxşısıdır deyirem amma getdiyim yer bundan ferqlimi olacaq? Bax bu suala çaşıb qalıram...
Belke de çoxları meni qınıyacaq, belke de çoxları mene haqq qazandıracaq bilmirem amma kim ne deyir desin, kim ne düşünür düşünsün Men bele yaradıldım ve bele olmağımla da fexr edirem.


Men ele bilirdim vaxt da duracag.
Ele o evvelki baxt da duracag
Gedib seadetler seyrine çıxan,
Sevgi cığırıynan keçmek olacag

Her vaxt o zemini biçmek olacag,
Berede boş yere anları sayıb,
Ovunu ürküden ovçular kimi
Elemediklerim yandırar meni...yandırar meni...

Bilmirem...bilmirem

[1] 2 >>