Ruh ...
Uşaq vaxtindan ruhlarin var olduguna,
cine weytana inanan deyildim. Ne de
qorxmurdum bu cur weylerden. Hetta
bele movzularda sohbet duwerken
deyirdim ki " eger ruh, cin, weytan varsa
bes men niye gormurem
onlari. Varsa bir gun de menim gozume
gorunsun". Ve bir gun o gun yetiwdi.
Qonwuluqda qoca bir qadin rehmete
getmiwdi (bizim balkondan onun
yawadigi evin darvazasi gorunur).
Ölumunden 2-3 gun kecerdi, hardasa
gece idi. Saat 3 olardi. Men de awagi
mertebeden qalxirdim ki, gedim ikinci
mertebeye oz otagima. Birden
qonwunun darvazasinda insan olcusunde
ag rengde ucan bir iwiq gordum. Evvel
inanmadim. Ele
bildim mawin iwigi filandir. Amma
qorxumdan yerimde donub qalmiwdim.
Qanadlari olan insan kimi bir wey idi. Bir
muddet diqqetle baxdim ki, gorum hara
ucacaq?! Amma o yere enib yox oldu.
Duzu cox qorxmuwdum. Seher hamiya
daniwdim. Mene inanan da oldu
inanmayan da. Aradan bir muddet kecdi.
Yene gece idi. Saat hardasa 3-4 olardi.
Yatmiwdim. Yuxuda gordum ki
gozegorunmez (yeni weffaf rengde) bir
varliq menim ustume gelib bogmaq
isteyir. Hetta carpayimin ustune
cixmiwdi. Men de onu gore bilmesem de
ayagimla iteleyirdim. Birden yuxudan
ayilanda hemin hadisenin davamini
realda yawadim. Elim, ayagim
terpenmirdi. Ele bil kimse tutub
saxlamiwdi meni. Üstume ortduyum
adyali kimse ayaq terefinden awagi
dartirdi. Dehwet qorxurdum. Bele
hadisseni birinci defe idi ki yasayirdim.
Qiwqirirdim. Amma ikinci mertebede
menden bawqa hec kim olmadigindan
meni hec kim ewitmirdi. Telefonu
goturdum ki, anama zeng vurum qalxsin
otagima. Baxdim batareyası yoxdu.
Adyali ustume cekmek istediyimde " o "
yene de awagi dartirdi. Qurandan bir-iki
aye bilirem. Onu agliya agliya ureyimde
deyenden sonra yox oldu. Yene seher
evdekilere daniwdim. Artiq hami
qorxmaga bawlamiwdi. 2 gun anam
meni otagimda yatmaga qoymadi. Oz
yaninda
yatirdim. Deyirdi ki bele getse deli
olarsan. Amma men iki gunden sonra
yene oz otagima qayitdim, bir

[1] 2 >>