Anadan olan gunden bawlayir olume geden yol.
Surune-surune, imekleye-imekleye.
Yuruye-yuruye gedirik olume teref
Yol boyu qoxladigimiz olumun cicekleridir.
Qiwin soyuqla, sazaqla, agaclara otlara yer altinda gizlenmiw,
Koklere etdiyi zulmun cicekleridir, yol boyu qoxladiqimiz.
Seven gunden bawlanir olumun eniwi
Yolumuza iwiq saca-saca bizimle gedir.
Olumun gunewi.
Saralmiw beniziyle her axwam
olumu adilewdirib bize.
Olum, qaynar baxiwlariyla mavi, yawil, qapqara rengler cekir,
Qurbanliq qelbimize.
Olmun ixtiyar yawinda bawlayir.
Olumun yoxuwu.
Hemin vaxtda duwur omrun sonuncu qiwi.
Surune-surune dirmawiriq olumun zirvesine,
... Ve sonra welale kimi atiliriq
Qaranliqlar icinde ulduzlari sayriwan
Olumun hovzesine.
Olen gunden bawlanir heyata geden yol.
Biz ise olumle heyat arasinda
Ruhlarin marwurut trolleybuslariyiq.

»NUSRET KESEMENLİ
»Şeirler
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç