Hikmet sahibi olan bir tacirin bir oğlu ve bir qızı olur. Onlara çox gözel terbiye verir. Hemin bu tacirin evine her sabah bir kişi su getirir. Her defe de qapını su getiren kişi üçün tacirin kiçikyaşlı qızı açır. Bu qız uşaqlıqdan yaşlı adamın su getirmesinden xeber tutan kimi tez gedib qapını açardı.
Günler keçir, aylar ötür, bir gün tacirin oğlu ticaret üçün Şama yollanır. Su getiren kişi adeti üzre suyu getirir, balaca qız qapını onun üçün açır. Bir gün de qızcığazın atası eyvanda oturmuş halda evinde baş veren bir hadisenin şahidi olur. Su getiren kişi suyu qoyub getmek isteyende qeribe bir hadise baş verir. O, qızcığazın xeberi olmadan onu gözlenilmez veziyyetde öpüb qapıdan ayrılır. Bu hereket su getiren adam terefinden hemin eve geldiyi müddetde ilk atdığı sehv addım olur. Lakin hikmetli tacir ata bu hadiseye derhal reaksiya vermir, sebr edib düşünür.

Oğlu ticaret seferinden qayıdandan sonra atası onunla tekbetek oturub söhbet edir. Oğlundan seferde başına gelenler haqqında soruşur. Oğlu atasına her şeyi danışır, amma bir şeyi gizledir. Atası oğluna verdiyi sualların cavabı ile qane olmadıqda, yeniden ondan tam heqiqeti öyrenmeye çalışır. Bu defe oğlu atasından üzr isteyerek başına gelen bir hadiseni ona danışmalı olur. Seferde olarken o, gözel bir qızla rastlaşır. Nefsini boğa bilmediyi üçün qızı gözlemediyi halda öpür. Atası bunu eşider-eşitmez bu sözleri deyir:
-Addım, addım...atdıqca artır. Her günahın bir bedeli var...Eger sen ondan artıq hereket etseydin, bizim eve su getiren de ondan daha artığını ederdi.
Oğul atasının bu sözünden teeccüblenir. Atası o seferde olarken bacısının başına gelen hadiseni ona danışır. Sonra oğluna bu sözleri deyir:
-Kim zina ederse — başqasının namusuna toxunarsa, onun da namusuna toxunarlar.
Eger bizlerden her birimiz bu hadiseni düşünse, namusunu fikirleşse ve bilse ki, başqasının ismet ve namusuna göz dikmekle başqalarının da gözünü onun ismet ve namusuna dikilmesine sebeb olacaqdır, onda o, bu hereketinden vaz

[1] 2 >>