MiRaN
Bölüm 10
Samir getmiş biz ise yemeyimize davam edirdik. Bacardıqca tez-telesik yeyirdim ki tez qalxaq.
Ömer-Miran, boğulacaqsan indi.(gülümseyerek)
Miran-Vse bitirdim. Qalxaq?
Ömer-Qalxaq.
Yol boyu sakitlik hökm sürürdü. Çatanda da elece sağollaşıb ayrıldıq. Artıq Ömerin menden el çekdiyini düşünürdüm ancaq yanılmışdım...Çooox yanılmışdım.
Gelib üstümü deyişib rahatlanmışdım. Bu qeder gezmek çox olmuşdu mene. Oturub kitab oxuyurdum o qeder yorulmuşdum ki, oturaqlı veziyyetde de yatmışdım. Qalxanda artıq saat 8 idi. Zala daxil olduğumda ne barede ise ciddi ciddi müzakire gedirdi ancaq men gelen kimi de kesildi.
Miran-Mam, pap? Nese olub?
Zerife-Yox ay qızım ne olacaq?
Çiyinlerimi çekerek yemeye oturmuşdum ki qapı döyüldü. Gelen Samir idi. Meni yüngül şekilde iteliyerek otağına keçdi. Salamsız, kelamsız. Miran-Samir?? Ne ise olub?
Samir-Heç ne!!!
Bu camaata nolmuşdu bele çatmırdı mene? Belke ne ise Samirle bağlı aile meselesidir deye daha bu söhbetin üstün vurmadım. Yemeyimi yeyib telesik otağıma çekildim. Başımı müxtelif şeylerle qataraq günün tez sonlanmasını isteyirdim belke anamgildeki bu qeribelik de keçer deye...
...Seher yemeyinde hene eyni abu-hava idi. Atam tez tez emim ile telefonla elaqe saxlayır, Samir ise yemekde menimle çox da ünsiyyet qurmurdu. Artıq bu abu-havadan sıxılmışdım. Ağzıml açıb növbeti defe veziyyeti soruşmaq isteyirdim ki, Samir sözümü ağzımda qoydu.
Samir-Miran, yemeyini bitir bir qalxaq.
Miran-Bitdi. Gelirem.
Çantamı alıb Samirin arxasınca addımlayırdım. Evin yanlndakı kiçik parka kemerek oturduq.
Miran-Samir ne olub? Hamı birteherdi heç kim heç ne demir!?
Nehayet Samir söhbete başladı. Mene mekteb, universitet heyatından, ilk sevgisinden, Leyla ile tanışlığından filan danışdı.Uzun söhbetin sonunda
Samir-Miran bilirsen seni ne qeder çox isteyirem. Sene zerer gelmeyi heyatda isteyeceyim en son şey olar. Xoşbextliyini harda görürsen ora get. Men sonacan senin arxanda olacam. Menim şirin meymunum-deyerek meni özüne

[1] 2 3 4 >>