Salam olsun sene, ey Şehidler
Ağası! Salam olsun sene, ey isti
qumlar üstünde teşne can veren!
Salam olsun sene, ey qeriblerin
penahı! Bu gün biz de öz
vetenimizde qeribik. Resulullahin
(s) qelbini ağrıdanlar bu gün de
öz çirkin emellerinden el
çekmirler. Dünen size zülm
edenler bu gün bizi de ağlar
qoyurlar. Düzdür ki, senin
gününe gün çatmaz… Amma bu
gün burda da Zeyneb (s.e) misalı
olan bir günde neçe qardaş itiren
bacılar, Leyla misalı olan bir
günde neçe oğul itiren analar,
Eliesğer misalı olan qundaqda
şehid olan körpeler, Rüqeyya
misalı olan atasız qalan balalar
var. Amma, Ağacan, Hürr misalı
olanlar çox azdır. Nece ki, seni de
tek qoydular, ehdlerini
sındırdılar… Her an şehid
olacağımı gözleyirem. Heç
qorxmuram da. Bunu senden
öyrenmişem. Nece ki, sen şehid
olanda hemin anlardan zövq
alaraq öz aşiqini zikr edirdin.
Amma menden sonra gözüyaşlı
qalacaq anamdan nigaranam.
Senin de şehadetin Hezreti
Zehraya (s.e) dağ çekdi. (Revayete
esasen, lenetlik Şimr söyleyirdi ki,
and olsun Allaha, Hüseynin başını
kesende bir xanımın sesini
eşidirdim, “Balam vay” deyirdi).
Ağa, bugün şimrler, ömer sedler,
yezidler ölmedi. Sizi,
körpelelerinizi teşne qanına
qeltan edenler bu gün bizi de,
körpelerimizi de “uf” demeden
öldürürler. Ey şehidler ağası,
şikayetim sizedir. Siz ki,
bendelerin sıxıntılı, dar
zamanında üz getirdiyi şexslersiz.
Siz ki, her boynubükük qelbi
sınandan yardım elinizi
esirgemezsiz. İndi penah yerimiz
siz Ehli-beyt, Babül-hevaic olan
Ebelfez Aga (e), mezlumların
penahı, xilaskarımız olan Hezret
Qaimdir (e.f). Bu gün biz onun
zühuru üçün teşneyik. Allah onun
mübarek zühurunu tecil etsin.
Amin! Qebri-Zehra ne qeder
bizlere pünhan qalacaq,
Ne qeder şie Beqide gözü giryan
qalacaq,
Ne qeder yerde nahaqdan
tökülen qan qalacaq,
Gelmesen, bu tökülen qanları bes
kim alacaq?
(Seyyid Nureddin Deraferin)”
Yeniyetme sözünü tamamladı ve
mektubu axar çayın sularına
yolçu etdi.
