Derdimi xeyalınla paylaşıram, bölürem,
Günüm sen deye başlar, gecem seninle biter.
Sene bunları demek menasızdır, bilirem,
Eşitmeyen birine mahnı söylemek qeder...
Indi dönüb qayitsan,xeyri yoxdu, lap eger
Nefes olsan,su olsan,hava olsan bir udum.
Daha mende evvelki heraretden yox eser,
Masada unudulmuş çay kimiyem- soyudum...
Ele peşmançılıqdı her sabah-axşam peşem,
Seninki sevda deyil,boş hevesdi,bilirdim.
Senden başqa heç neyi olmayan bir dervişem,
Esam- ümidlerimdi,adın-dilimde virdim...
Lal olsa bir gün dilim, deyemmesem adını,
Yene seni düşünüb, sen deye vurar ürek.
Gözlerimle söylerem qelbimin feryadını,
Süzüler yanağımdan yağışa çevrilerek...
Çıxmadı xatirimden sesin,üzün, nefesin,
Ayrılıq bu sevgiye çeki imiş sen deme.
Üreyinde daşımaq seni unudan kesi
Dünyanın en çekilmez yükü imiş sen deme...
