Bir zamanlar ,butun duygularin uzerinde yasadigi bir ada varmis:Mutluluk,Uzuntu,Bilqi,ve tum digerlwri,Ask dahil.bir gun adanin batmaktda oldugu,duygulara haber verilmis.bunun uzerine hepsi adayi terketmek icin sandallarini hazirlamislar.Ask adada en sona kalan duyqu olmus,cunku ,mumkun olan en son ana kadar beklemek istemis.ada neredeyse batyigi zaman,ask yardim istemeye karar vermis.Zenginlik, cok buyuk bir teknenin icinde gecmekteymis,,"Zenginlik benide yanina alirmiskn" diye sormus,Zenginlik"hayir alamam,teknemde cok fazla altin ve gumus var,senin icin yer yok"demis.Ask cok guzel bir yelkenlinin icindeki Kibir'den yardim istemis."Kibir lutfen bana yardkm et"!"sana yardim edemem Ask .sirilsiklamksn ve yelkenimi mahvede bilirsin" diye cevap vermis .Uzuntu yakinlardaymis ve Ask yardim istemis."Uzuntu seninle geleyim" "off Ask,o kadar uzgunumki,yalniz kalmaya ihtiyacim var"...Mutlulukda Askin yanindan grcmis,ama o kadar mutluymus ki Askin cagrisini duymamis.Ask, birden bir ses duymus; " Gel Ask ! Seni yanima alacagim..." bu Asktandaha yaslica biriymis.Ask o kadar sansli ve mutlu hiss etmiski kendini onu yanina alanin kim oldugunu ogrenmeyi akil etmemis.Yeni bir kara parcasina vardiklarinda,Aska yardim eden,yoluna devam etmis.Ona ne kadar borclu oldugunu fark eden Ask,Bilgiye sormus " bana yardim eden kimdi ?".....
O," Zamandi" diye cevap vermis,bilgi." ZAMANMI ?" neden bana yardim ettiki,diye sormus Ask.Bilgi gulmsemis: ......"Cunku sadece Zaman ASKIN ne kadar degerli oldugunu anlayabilir"....
