İnsanlığın varolduğu ilk
zamanlarda bir
kişi
şeytanı tutmağa qerar vermiş.
Ancaq
bunun
üçün Tanrıya 40 il ibadet etmesi
lazım
imiş. Xanımı ile,dostları ile ve
bütün dünya ile
elaqesini kesmiş,özünü ibadete
hesr
etmiş. 40 il sonra Tanrı ibadetini
qebul
etmiş ve
ibadetinin qarşılığı olaraq ağzı
bağlı
şüşede şeytanı kişiye vermiş.
Artıq kişi
azadlığına
qovuşmuş ve dünyada nelerin
deyişdiyini
öyrenmek üçün gezmeye getmiş.
Gederken de şeytanı xanımına
verib ona yaxşı
sahiblenmeyini söylemiş.Qadın
şeytanla
çox
maraqlanmış ve marağına
meğlub olub
şüşenin ağzını açmış. Açınca
şeytan
şüşeden çıxmış ve gülerek
demiş:- Marağına
engel ola
bilmedin ve erinin 40 illik
ibadetini boşa
çıxartdın. Qadın cavab vermiş:
- Sen heç o şüşenin içinde
deyildinki.
Şeytan: - Nece ola biler? Sende
gördün...
şüşeden
çıxdım men.
Qadın: - Sen heç o şüşenin içinde
deyildin.
İnanmıram buna. Nece kiçik bir
şüşeye gire
bilersenki?
Qadının bu sözünden hirslenen
şeytan
"Men
girim sende bax" demiş ve
şüşeye
girmiş. Bu zaman qadın şüşenin
ağzını bağlamış.
Kişinin şeytanı hebs etmesi 40
ilini
qadının ise
5 deqiqesini almış.
Şeytansa bele üsyan etmiş
Tanrıya:
- Tanrım, madam ki qadını
yaradacaqdın o
zaman meni niye yaratdın?...
