Dostluq bir nesne kimi bir dereceden ibaret deyil, yeni hami ile bir cür dost olmaq olmur, hetta dost olduğunla bele müeyyen aşamalardan sonra evvelki dostluğun bir sonrakı derecesini keşf edirsen, o dereceye yükseldende anlayırsan ki, dostluğun yeni bir merhelesine qedem qoymusan ve tamamile yenilikle, yeni bir nesne (şey) ile üzleşirsen. Bu, sonsuza qeder davam ede bilir. Neden? Sebebi aydındır, çünki varlığın özü sonsuzdur, dostluq da bir varlıq kimi varlığın hökmünü daşıyır. O da varlığın özü kimi sonsuz derecelere bölüne bilir. Esl dost o adamdır ki, dostluğun aşağı derecesinde ilişib qalmasın, daha yüksek derecelere yükselib onları keş ede bilmesi üçün sey göstersin. Dostluğun lezzeti de ele bu dereceleri keşf etmekde gizlidir. Gizli olan dereceleri kefş edib tapdıqca dostluğa verdiyin önem ve ehemiyyet de bir o qeder möhkemleşir, berkiyir.Dostluğa ehemiyyet veren her kes, zenimce, dost olduğu adamın dostluq derecelerini qet etmek üçün nese etmesi gerekir. Bu esasla, iki dostluğu bir-birinden ayıra bilerik:– Statik dostluq;– Dinamik dostluq.Statik dostluq o dostluqdur ki, deyildiyi kimi, adam tekce bir derecede ilişib qalır ve sonrakı dostluq derecelerini keşf etmek üçün elinden geleni etmir. Bunun eksine olaraq dinamik dosluq “teşkik” qaydasından yola çıxaraq dost olduğu adamın dostluq derecelerini tapmağa can atır ve bununla da dostluq münasibetlerini sağlam kökler üzerinde inşa etmeye başlayır ve heç bir zaman da dostluğu köhnelmir.Teşkik mentiqi üzerinde qurulan dostluqda ayrılıq, anlaşılmamazlıq, incime, küsme ve s. bu kimi nesneler mövcud olmur. Bele bir dostluğun verdiyi mehsul, bar yalnız ve yalnız derin semimiyet ve ciddilikden ibaret ola biler. Zennimce, dostluq ona göre şirin, lezzetlidir ki, “teşkik” adlı bir felsefi altqurumu vardır. Bele bir felsefi altqurumu olmayan dostluq sonda ayrılığa meruz qalacaqdır...
