Annotasiya
“Milenaya mektublar” (almanca “Briefe an Milena”) – Frans Kafka ilk defe Milena Yesenska ile 1920-ci ilde bir eserini çex diline tercüme ederken tanış olmuşdur. Elaqeleri qısa zamanda derinleşmiş ve iki ilden bir az artıq müddetde davam etmişdir. 1924-cü ilde Kafka Vyana yaxınlığındakı bir sanatoriyada vefat etmiş, Milena ise Ravensbrükde 1944-cü ilde nasistler terefinden öldürülmüşdür. Bu mektubları Milena ile elaqelerinin bir sübutu olaraq saxlamışdır. Kafkanın yazdığı mektublarda onu bezen ümidsiz, bezense olduqca güclü göstere bilecek müxtelif ruhi veziyyetler öz eksini tapmışdır. Hiss ve duyğuları her zaman doğmadır. İnsanlığı, texeyyülü tebii şekilde aydınlaşdırılmışdır.
Eserden seçilmiş hisseler
Ezab verme, öldür meni. Öldürmesen, qatil sayılarsan.
***
Var-yoxunu – heyatını, pulunu, hisslerini comerd şekilde xerclemiş bir insan idi.
***
Yazmamağınızdan görünür ki, çox yaxşısınız. Bizler, adeten, yaxşı olduğumuz zaman susuruq.
***
Heqiqeten de düşüncelerimden behs etmeyi bir növ çatışmamazlıq sayıram…izah etmeyi xoşlamıram…Bu insanın heyatını nezerden keçirmeyi üçün cehennemi dadmaq olardı.
***
Bir adam var – kirli, çirkin, ölüm döşeyinde uzanıb. Birden meleklerin en yaxşısı – Ezrail gelir! Bu adam ölümü sınaya bilermi? O qeder ürekli deyil, arxasını çevirir, daha çox girir yorğan-döşeyinin içine. Öle bilmez artıq.
***
Mene ele gelir ki, mövzular bir terefe, bu yazılarınızda yol gösteren bir terefiniz var. Bu ele bir yoldur ki, insan onun üzerinde xoşbext, xülyalar içinde yeridiyini düşünür, birden ağlı başına gelib o teref, bu terefine baxanda anlayır ki, qabağa gede bilmeyib, öz dar çevresinde fırlana-fırlana durub, hem de evelkinden daha telaşlı ve daha qanmaz…
***
…biri mene bağlananda anlamıram, çaş-baş qalıram. Buna göre neçe dostluqları pozmuşam. Qarşımdakının inancına, xoş niyyetine baxmayaraq, yanıldığını göstermek isteyirem hemişe.
***
Yanımdasınız sanki, size baxıram, içdiyim suyun size de xeyri var, bağçada içime

[1] 2 3 ... 23 >>