Hezret Fatime (s.e) imam Hüseyne (e) hamile
olduğu vaxt imamın şehadeti ve Kerbela
hadisesi bilinirdi. Tevellüd gecesi imam
Hüseynin (e) pak vücudu hezret Peyğembere
(s) verilende o hezret ilk önce bu uşağın
Kerbelada şehadetinden ve Aşura
hadisesinden danışdı. Peyğember (s) öz
heyatı boyunca Kerbela hadisesini tez-tez
xatırlamışdır. Bu revayetler bezen Ümmü-
Selemeden, bezen Aişe de daxil olmaqla
Peyğemberin (s) diger xanımlarından neql
olunmuşdur.
Neql edirler ki, hezret Peyğember (s) Hüseyni
(e) öpen vaxt buyurdu: “İndi Cebrail menim
yanımdadır ve deyir ki, bu övladın şehadete
çatar; bele bir qetl beşer tarixinde
görünmemişdir ve onun kömekçileri de
şehid olar. Cebrail hetta Hüseynin (e) şehid
olacağı yerin torpağını mene gösterdi.”
Revayetlerde neql olunur ki, hezret
Peyğember (s) zövcesi Ümmü-Selemeye bu
torpaqdan bir ovuc verib buyurdu: “Ne vaxt
bu torpaq qana dönse, bil ki, Hüseyn şehid
olmuşdur.”
Peyğemberden (s) soruşurlar ki, bu körpenin
ne üçün boğazından ve sinesinden
öpürsen? Hezret (s) buyurur: “Men qılınc
yerlerini öpürem.” (“Bihar”, c. 44, s. 261) Bu
nöqteler sünne ehli terefinden de neql
olunmuşdur.
Bu sözlerin arxasında hansı sirr dayanır?
Peyğemberi (s) bu xeberin tekrarına vadar
eden onun sevgisi idimi? Eger Peyğemberi
(s) bu tekrarlara sövq eden yalnız daxili
hissler idise, ne üçün daha feziletli Emirel-
mömininin (e) mehrabda şehadeti haqqında
danışılmırdı? Ne üçün Peyğember (s) tez-tez
Elinin (e) şehadetini yada salmırdı?!
Emirel-mömininin (e) şehadet xeberi hezret
Peyğemberden (s) iki defe neql olunmuşdur.
(“Emali-Seduq”, s. 93: “El-meclisul-işrun”) Bu
xeberlerden biri şeban ayının sonundakı
cüme xütbesine tesadüf edir. Bu xütbede
ramazan ayı vesf olunur. Hemin meclisde
hezret Eli (e) ayağa qalxıb Peyğemberden (s)
soruşur: “Bu ayda hansı emel daha
feziletlidir?” Hezret Peyğember (s) buyurur:
“Günahdan pehriz.” Sonra Peyğember (s)
sözüne bele davam edir: “Sanki bu ayda
secde halında iken

[1] 2 3 >>