Ozun nezerimden duwdunse eger,
Resmin goz onunde olsa ne olsun?
Dediyin sözlerde qalmasa deyer,
Senden bir yadigar qalsa ne olsun?
Seve bilmeyene mehebbet de ne?
Qaygı istemez ki, yabanı agac!
Bagdakı cicekler bagban eline,
Coldeki yalnızca yagıwa mohtac.
Xowbextlik haraya getdi...bilinmez!
Bilerik bedbextlik hayandan geler.
Silmek istesen de, esla silinmez
Yaxın kecmiwine düwen kolgeler.
Bir namerd insana yazılan şeir
Her defe ezbere deyildi, besdi!
Ürek istese de, ağıl istemir,
Bir sevgi önünde eyildi, besdi! “Eline xına yax!” söyle keçmişe!
Ömründen son ümid yerini çaldı.
Onunku getirdi ele hemişe!
Bes sene? Bes sene axır ne qaldı?
...Nişanen yandırıb yaxdı elimi...
Könülsüz verilen minnete düşer.
Yeqin ki, günahsız insanlar kimi,
Ölen sevgiler de cennete düwer.
_Afaq Şıxlı_
