Rehmettiyin_Nevesi [Off] (17.05.2015 / 02:10)
zalimin zülmüydü hayat bana. çalınmış bir geçmişim kaderin elinde oyuncaktı sanki. Ağlamadım ama ağladım farz et Hiç konuşmadım ama sen susmadım farz et...
babamı kayb ettim aslında kayb ettiğim babam değildi. Kafamda dolaşan o elleriydi Ve bana çocuk olduğumu hiss ettiren o duyguydu kaybettiğim.
13yaşımda yaşardı gözlerim ve daha lise sınavını kazanmanın sevincini yaşamadan yaşadım kaderin tekme tokatlarının acısını.
Çalıştım ayakta kalmak için ama kareteden aşdığım darbe bu sefer de 17yaşını yeni bitirmiş benim yüreğime geldi. Hayatdan bir kayb ediş daha.
ve 24ümdeki o kaza. "al daha bu canı Sen de kurtul ben de" dedirtti bana ama alnımdan sızılan o kan sanki kaderimi yudu. Çeneme dokunan o ellerin ardından Elin sahibine doğru baktığımda hıçkırarak "özür dilerim" ağlayışları...

Seni sana nasıl tarif etsem ki... Öyle yeşil bakıyordun ki Hanı parklardakı yeşillikler var ya üzerine "sakın basmayın" yazar ve sen inadına basmak istersin. İnadına dokunmak üzerine yatmAk istersin. Ağlıyordu ama o sulu gözlerinden akan yaş aklımdan akan tüm düşünceleri dondurmuşdu. Çenemdeki sana ait o elin dokunuşu. O kazaya düşecek kadar şanssızlık o dokunuşu hakk edecek kadar şans vermişdi. Can kurban Bilsem böle olacak ben dünden razıydım.
.....
doktor kendi üzerine düşeni yapmışdı Sen kaza şokundan konuşmuyorum sanıyordun ama ben Güzelliğinin etkisinden "len ne söylesem de aşık ede bilsem kendıme" diye düşünmekten bir laf bulub söyleyemedim.
eve kadar bıraktın. Zaten ölsem kimsenın umrunda değildim de neyse iyi körü bir ailem vardı.